Stand-by zijn voor een geboortekaartje geeft toch wel een nieuwe dimensie om een zwangerschap mee te beleven met vrienden. Pascal en Saartjes zoontje had - het moet gezegd - een perfecte timing: 1 september was ik een dagje thuis, dus de stress van 'ik ben pas 's avonds thuis tijdens de werkweek' was voor niets nodig.
Eerlijk gezegd was dit kaartje bijzonder gemakkelijk te maken: ik had enkele schetsjes gemaakt en eentje ervan mocht zonder veel aanpassingen gebruikt worden. Zwart-wit liefst, want eenvoud siert, zeiden ze. Ik integreerde het stofje dat Saartje voor de geboorteverrassinkjes gekocht had, zocht een neutraal lettertype, maar ook niet te gewoon, tekende de naam zelf uit en hoppa: klaar. Toegegeven, ik vloekte wel af en toe op Photoshop. Ik kan het niet helpen, maar ik houd écht niet van dat programma, als iemand me wat bijlessen kan geven: graag!
Maar afijn, Arthur: welkom en tot héél binnenkort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten