dinsdag 31 augustus 2010

Girl next door

Fotografe Valerie Phillips werd geboren in Manhattan, maar verkiest nu voornamelijk Londen als woonplaats. Modeshoots, reclamecampagnes, fotoreportages voor platenlabels of tijdschriften, maakt niet uit: deze dame doet het allemaal, zolang ze maar eerlijke foto's van bijzondere mensen kan maken. En met bijzondere mensen bedoelt ze niet noodzakelijk celebs als Sienna Miller of Scarlett Johansson, maar ze slaagt er wel in om iedereen eruit te doen zien als de 'girl next door'. Geen glitter en glamour bij miss Phillips, maar nonchalante, ontspannen foto's waarop het lijkt alsof ze even bij haar modellen thuis passeerde.

Bron: It's Nice That
http://valeriephillips.com

zaterdag 28 augustus 2010

Beregoed

Dit schattige t-shirtje mag dan nog 'polar bear tee' heten, ondanks zijn winters thema zou het jammer zijn om er een trui boven te dragen. Koddig!

http://www.etsy.com/shop/ThePetiteChouette

woensdag 25 augustus 2010

dinsdag 24 augustus 2010

Er was er één jarig hoera, hoera!

Het is dus uiteindelijk een genadeloze zon geworden op Pukkelpop 2010 (dank u, grillig Belgisch weertje, maar 't was er weer wat over, hé). Teruggekeerd met een snotneus, mistig hoofd en glitterbarbiefestivalbandje (Chokri, excuseer, maar het bandje was erover, zelfs al was het de 25ste verjaardagseditie).


En natuurlijk ook met een hoop nieuwe muzikale belevenissen. Op naar mijn toppers:

The XX was voor mij hét absolute hoogtepunt van het festival. Dat ik hun plaat van binnen en van buiten ken, gaf ze wel al wat voorsprong natuurlijk. Ik had ze al eens in Le Grand Mix bezig gezien, maar vrijdag was het zoooo anders. Er hing ware elektriciteit in de lucht (“This was totally different than Werchter” stamelde Oliver). Het publiek was erg ontvankelijk en brulde nagenoeg elk nummer mee, wat het drietal, dat soms iets te ijzig en statisch overkomt bij optredens, duidelijk losweekte. Magisch!


Queens Of The Stone Age was als het weerzien van een oude vergeten liefde: de kriebels fladderden onmiddellijk terug op toen ze ‘Feel Good Hit of the Summer’ inzetten. Ik sta open voor elk muziekgenre, maar aan een good old portie strakke rock à la QOTSA kan toch weinig tippen. Seks in muziekvorm, noem ik dat.


Eels moest en zou ik zien. Nagenoeg alles wat Mark Everett uitbrengt, raakt een gevoelige snaar bij mij en ik had hem nog nooit live aan het werk gezien. Vrijdag koos hij resoluut voor een ruigere set met een bluesy knipoog. Ijsjes werden uitgedeeld, een dansje kon ervan af: mister E was opvallend goedgeluimd. En dat vertaalde zich in zijn set: perfect, strak opgebouwd en vooral zonnig (wat dacht je van een cover van ‘Summer in the City’?).


Verder ook goede punten voor:


Matt and Kim: voor hun ongelooflijk aanstekelijk enthousiasme en charme waarmee ze een volledige Marquee wisten in te palmen. Eenvoudige electropunkriedeltjes die zich hardnekkig in je hersenen vasthaken.


Mark Lanegan: voor zijn eenvoud. Eén rapsende weemoedige stem en één elektrische gitaar is voldoende voor een hele resem kippenvelmomenten.


Band of Skulls: voor hun opwindende liveset. Ze zijn live indrukwekkend, rechttoe, rechtaan, eerlijk, sterk. Hier zullen we nog veel van horen.


En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. Maar we raden vooral aan om te zorgen dat je er volgend jaar gewoon zélf ook bij bent.


Als ik een teleurstelling moet noemen, dan was er maar één grote:

Mensen razend nieuwsgierig maken met een gigaverrassing die na de afsluitset van de Dewaelebroertjes zou volgen en komen aandraven met... vuurwerk? Misschien ben ik te verwend, maar daar vind ik weinig spectaculair aan, behalve dan dat er spectaculair veel van onze centjes de lucht ingeschoten werden. En aan diegene die het gerucht gelanceerd had dat Gorillaz de big surprise was (het stond naar het schijnt op hun Myspace of zo?): Damn you, ik wou het zoooo graag geloven dat ik een half uur hardnekkig voor het hoofdpodium ben blijven zitten.


Maar enfin, als er nog eens 25 jaar schitterende muziek op Pukkelpop passeert, dan is het vergeven en vergeten.

woensdag 18 augustus 2010

Na regen komt... ???

Ondanks een zorgvuldige ontleding van het weerbericht is het me nog steeds een raadsel wat ik de komende dagen mag verwachten. Gevolg: toen ik gisteren mijn rugzak Pukkelpopproof wou maken, zat ik behoorlijk met de handen in het voorlopig nog welriekende haar. Regenlaarsjes? Zonnecrème? Eergisteren een zondvloed met kille temperaturen, voor zaterdag 27° voorspeld, maar ook wel een grote kans op onweer...

Zelfs bij tropische temperaturen slaag ik er toch in om een loodzware rugzak mee te sleuren volgestouwd met je-weet-nooit-dat-ze-van-pas-komen-spulletjes zoals blaarpleisters (op Pukkelpop moet je redelijk wat afstand afleggen hoor!), brildoekjes (voor zowel zonnebril als gewone bril), immodium (voor je weet wel), motilium (voor je weet ook wel), dafalgan (voor alle kwaaltjes), snoetpoetsdoekjes (voor als er weer maar eens files aan de kraantjes staan), after-sun (voor après-tropische tijden), oordopjes (want die maximumgeluidsgrens overschrijden ze zeker, en hey, ik sta graag vooraan en zou dat graag tegen mijn 40ste nog doen). Je leest het: mijn tent is in feite een mini-apotheek. Je kan wel raden hoe rugvriendelijk ik deze keer ingepakt heb. Old habits don't die... Misschien laat ik toch dat nagelknippertje deze keer achterwege... Zolang mijn favoriete jarige festival voor de goede muziek zorgt, overleef ik het wel.

Bovenste foto: Washington Post

dinsdag 17 augustus 2010

Amanda De Vito

De foto's van Amanda De Vito hebben vaak iets spookachtig en doet dromen van vervlogen tijden. Ze heeft duidelijk een eigen stijltje en speelt graag met licht en kleurschakeringen. Geniet van haar dromerige, meisjesachtige sprookjeswereld.

Bron: Daydream Lily
http://www.flickr.com/photos/-dust-bunny-

The Killer Inside Me

Met druilerige augustusdagen als deze lijkt een goed filmpje bekijken mij een gepaste avondactiviteit. Maar lap, verschijnt er dan eens een potentieel pareltje tussen alle zomerblockbusters en projecteren ze hem natuurlijk weer niet op fietsvriendelijke afstand.

Met 'The Killer Inside Me' verfilmde regisseur Michael Winterbottom ('Jude', '24 Hour Party People') de gelijknamige roman noir van pulpauteur Jim Thompson. Casey Affleck bewees al meermaals griezelig goed creeps te kunnen spelen. Deze keer kruipt hij in de huid van Texaanse sherif en psychopaat Lou Ford die de hete adem van de onthulling van zijn ware aard in zijn nek voelt. Kate Hudson en Jessica Alba mogen slachtoffers van dienst spelen.

Ik heb een enorm zwak voor film noir, dus ik ben supernieuwsgierig.
Als ik de filmreviewers mag geloven zitten er wel behoorlijk bloederige fragmenten in, dus zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb. Winterbottom staat trouwens bekend als een regisseur die veel aandacht aan muziek besteedt, benieuwd of dit in deze film ook het geval zal zijn.

Deze trailer is in elk geval al adembenemend:

zondag 15 augustus 2010

Einijg

Ik ben zelf geen fan van spek en ei als ontbijt, maar dit eitje zie ik 's ochtends wel zitten. Deze leuke onderzettertjes zijn te verkrijgen via de Etsy shop met de toepasselijke naam Kitchen Kitsch. Of zelf te haken natuurlijk.

http://www.etsy.com/shop/kitchenkitsch

vrijdag 13 augustus 2010

Noeste tapijtarbeid

Ik heb even in mijn ogen gewreven en opnieuw moeten kijken toen ik dit 'tapijt' voor de eerste keer zag. Het is een oer-Hollands landschap dat uit kleine zachte schuimstaafjes van verschillende hoogtes bestaat om een reliëfeffect te krijgen. Resultaat: een kleurrijke streling voor het oog. Maar liefst 29 vrienden hielpen Laurens van Wieringen om dit meesterwerkje in elkaar te steken. Hier durft toch geen kat over wandelen? Zo mooi.

Via: Design Milk
http://www.laurensvanwieringen.nl

woensdag 11 augustus 2010

Liefde is: er een soepje van maken

Gisteren op een oude liefde gestoten, een tv-liefde welteverstaan. Enkele jaren terug maakte ik kennis met de Britse komische reeks 'Love Soup'. In de eerste serie volgde je Alice (Tamsin Greig, die je misschien wel kent van 'Black Books' of 'Green Wing'), een gerante van een cosmeticawinkel, in haar eeuwige zoektocht naar de perfecte partner. Die perfecte partner was in de eerste serie zonder haar medeweten plagerig dicht in de buurt en kreeg een rolletje in de vorm van Gil (Michael Landes).

In de tweede reeks gaat Alices
zoektocht gewoon door, maar is Gil van het toneel verdwenen en staan de spotlights vollen bak op Alice, en ook wel haar twee prettig gestoorde winkelmeisjes Cleo en Milly. Het ontbreken van die ene perfect match waar je als kijker van afweet, maakt de boog misschien wat minder gespannen, maar daardoor ligt de aandacht net nog meer op de humor: vaak een tikkeltje absurd met als vaste ingrediënten gênante situaties en de meest hilarische liefdesavonturen die vaak in een soepje uitdraaien.

Je kan de tweede helft van deze charmante serie elke dinsdagavond op Canvas bekijken. Alvast al mijn favoriet tv-halfuurtje van de week!

http://programmas.canvas.be/category/love-soup/

dinsdag 10 augustus 2010

Sorry, deze plaats is al besmeurd

Als je al een aanzienlijk deel van je leven op treinen doorgebracht hebt, is het je waarschijnlijk al overkomen dat je zo'n 'ik-zou-er-alles-voor-over-hebben-als-er-nu-eens-niemand-naast-mij-komt-zitten'-dag had. En dan zeker geen overgeparfumeerde madammen of in stereo snurkende bezwete zakenmannen.

Facebook kan tegenwoordig ook al gelden als bron voor leuke ideeën, bij deze: merci, Kenneth ;)
De Seat Savers zijn overtuigende voedselreplica's die garanderen dat er niemand het plaatsje komt inpalmen waar je het zorgvuldig op deponeert. Absoluut belabberde website én foto's, maar een geniaal idee en helemaal niet duur! Hm, nu nog beslissen: gemorste koffie, nagellak of ijs?

http://www.jeremysplace.com

maandag 9 augustus 2010

Back to the 90's

De 90's waren vrijdag op visueel vlak volledig back in Lokeren. Schuldigen: M.I.A. en protégée Rye Rye die beiden ons zowel pompende beats als een indrukwekkende show voorschotelden. Met dat verschil dat bij Rye Rye vooral de focus op fun en zotte danspasjes (check de video en probeer dit maar eens na te doen in de living!) lag en bij M.I.A. vooral op een onderliggende politiek-sociale boodschap, hoewel dit misschien velen ontgaan is wegens een overvloed aan fluo en bootyshake.

Het was waarschijnlijk al van Def Dames Dope geleden dat wij nog iemand schaamteloos in flashy fietsbroek op een podium zagen rondhuppelen, maar Rye Rye raakte er straffeloos mee weg (heeft de lente-zomer-collectie 2010 van Louis Vuitton dan toch nog één welwillende fashionista gevonden?). Felle kleuren, gekke geometrische prints, blingbling-XL-juwelen (denk Salt-n-Pepa), comfy basketsloefkes en een stoere attitude: zowel Rye Rye als M.I.A. maken wat styling betreft dikke knipogen richting de 90's. Fun fun fun, maar imiteer met mate, zou ik zo zeggen.

http://www.miauk.com
http://www.myspace.com/tharealryerye

vrijdag 6 augustus 2010

Studio Tickle

Lap, twee dagen er werken en ik ben al verknocht aan één van de merken die in Quartier Bricolé liggen. Studio Tickle is Lizzy Pauwels solo, voorheen één van de twee dames achter Vlijtige Liesjes. Ze maakt naar eigen zeggen happy products. Ze vertrekt telkens van een tekening en laat die dan een eigen leven krijgen: dat kan gaan van een broche tot een notitieboekje tot een tapijt.

In haar collectie vind je zowel vrolijke, Scandinavisch aandoende figuurtjes als romantische ontwerpen die herinneren aan oma's theekransjes. Alles is even leuk, maar momenteel heb ik vooral een boontje voor de broches en ringen die ze uit porseleinen bordjes uitpuurt. Maar ze zijn allemààl zo mooi!

http://www.studiotickle.com

woensdag 4 augustus 2010

Quartier Bricolé: dag 1

Hèhè, vandaag mijn allereerste werkdag achter de rug sinds lange tijd. Ik heb héél lang werk moeten zoeken (aan iedereen die nu nog met dat probleem zit: don't give up! En toi toi toi!), maar nu heb ik wel iets gevonden dat me helemààl ligt: ik mag voortaan de Quartier Bricoléwinkel in Brugge uitbaten!

De wat? Quartier Bricolé is een winkeltje vol handgemaakte spulletjes van Vlaamse ontwerpers. Je vindt er vanalles: van tasjes tot kaartjes, van kledij tot juweeltjes, interieurobjecten, ... Stuk voor stuk unieke stukken en met veel liefde ambachtelijk gecreëerd. De winkel kadert in een groter project van vzw Tapis Plein rond actualisering van kunstambachten. Er zijn in de Langestraat (waar de winkel zich ook bevindt) vitrines ter beschikking van ontwerpers, je vindt er ook de studio en shop van de Brugse juwelenontwerpster Aline Vandeplas. Houd de agenda vrij voor een leuk zelfmaakmarktje genaamd Marché Bricolé, dat enkele keren per jaar vlakbij de winkel plaatsvindt. Workshops, schoolprojecten, ...

Oef, mijn hoofdje tolt nog wat van de overload aan informatie, maar ik kijk er ongelooflijk naar uit om alles te verwerken. Te beginnen bij de te trotseren toeristenmierenhoop die dagelijks Brugge overspoelt, ow dear.

Maar dus: kom gerust eens langs!

Quartier Bricolé
Langestraat 50
Brugge
woe - vrij: 13u-18u
za: 10u-18u

http://www.quartierbricole.be
Quartier Bricolé facebookpagina
http://www.tapisplein.be

maandag 2 augustus 2010

Het bellenmeisje

Zag ik deze bijzondere bellenmeisjefoto's plots op zowat elke blog verschijnen, bracht Susie van Style Bubble de verklaring: het Japanse magazine So-En publiceerde een fotoreeks rond de herfst/wintercollectie van Miu Miu die volledig van een modereeks van fotograaf Melvin Sokolsky uit de jaren '60 afgekeken zijn. Sokolsky haalde zijn inspiratie op zijn beurt van het schilderij 'De tuin der lusten' van Hieronymus Bosch: daar zie je ergens een naakt koppel in een bel...

Behalve de lengte van de rokken en jurkjes, heeft de Miu Miu collectie dan ook wel iets popperig en plastic sixties. Nu, ik houd het op de foto's van Sokolsky, vond ze stukken beter dan de moderne versie. Plus, er kan niet veel tippen aan het Parijs van 1963, toch?

Bron: Style Bubble
http://www.sokolsky.com