Pukkelpopverzuchtingen

Dat een mens toch altijd wat te klagen heeft, dacht ik afgelopen weekend. Vloekte ik in juli nog dat ik door een heus moddermoeras op Dour festival rondploeterde, dan werden mijn hop-naar-het-volgende-optreden-passen tijdens Pukkelpop belemmerd door de drukkende hitte. Zelfs al knip ik mijn festivalbandje af, dan blijft die er wel nog even ingebrand. Wat onderbenen betreft, kon ik op een bruinen zonder zon stoftintje rekenen. Liters water en een dik programmaboekje als waaier brachten niet veel soelaas. En die zelf afgedrukte line-ups kregen met de dag meer en meer antieke schatkaartallures. Toepasselijk eigenlijk, want veel onbetaalbaar mooie concerten gezien. Zodanig veel dat ik al hard moet nadenken om iets te vinden dat ik slecht vond. Ik wil terug! Een mens heeft toch altijd wat te klagen, hé.