
Foto: aesthetic outburst
Trek je cowboyboots aan, want hier is 'horsey' van de Koreaanse Eungi Kim: versiering die je aan je fiets kan vastschroeven om die in een heus paard om te toveren. Kunnen die chauffeurs gegarandeerd niet meer naast je kijken! Giddiyup!
Momenteel wat op zoek naar leuke (digitale) illustraties bij wijze van huiswerk voor de avondlessen die ik volg. Er bestaan ergere opdrachten, dacht ik zo. De kaartjes die de Britse design studio Paper & Cloth ontwikkelden voor Nineteen Seventy Three, een ecovriendelijk Brits papierwarenbedrijfje dat onder andere ook ontwerpen van Belle & Boo, Darling Clementine en Sean Sims in hun collectie hebben, zijn een nieuwe ontdekking: schattig en wondermooi in al hun eenvoud. Love it!



Alyson Fox fotografeerde voor 'A shade of red' meer dan 100 vrouwen van verschillende leeftijd en ras, waarvan de meesten nog nooit hun portret hadden laten nemen. Eén ding hebben ze gemeen: ze hebben allemaal dezelfde rode tint lippenstift op. Alyson Fox koos lippenstift als centraal concept om onder andere de spanning tussen poseren voor een fotograaf en de transformatie die make-up altijd ergens inhoudt te onderzoeken. Mooi concept, mooie foto's!
Als kleine uk ben ik opgegroeid met Japanse anime op Club Dorothée: Les Chevaliers du Zodiaque, Dragonball, ... ik kon er maar niet genoeg van krijgen! De (weliswaar Frans sprekende in mijn herinnering) figuurtjes maakten zo'n indruk op mij dat ik sindsdien een zwak voor Japan ben blijven meeslepen. Hoe kan ik nu niet smelten voor een land waar je zoveel kawaii (lees: schattige) ontwerpen vindt, om nog maar te zwijgen over de prachtige natuur? En 'Lost in Translation' her- en herbekijken is nog niet half zoveel fun als zelf eens naar Japan reizen. Voorlopig stel ik me nog tevreden met het volgen van blogs van creatievelingen die in Japan resideren, maar een reis naar het land van de rijzende zon blijft hoog op mijn to-do-lijst.


Ik volg nu al een tijdje de blog van de Zweedse Hilda Grahnat en hoewel blogs soms komen en gaan onder mijn favorietjes, blijven haar foto's me fascineren. De onderwerpen voor haar lens zullen er wel iets mee te maken hebben: ze heeft een uitgesproken voorkeur voor winkelgevels, lekker eten en rommelmarktvondsten. Maar het is vooral de manier waarop deze meid alles vast kan leggen die me aanspreekt: als ze zou willen is voor haar zeker een glanscarrière in productfotografie weggelegd! Ongelooflijk hoe sfeervol en mooi ze de meest eenvoudige zaken kan maken via haar fototoestel. Dit is er zeker eentje om in de gaten te houden!
Gisteren lag ik nog bij 27° te luieren in de hangmat in de tuin. Herfst heet dat dan. Een fotootje dat het weer van de afgelopen dagen gecombineerd met het besef dat die herfstige regen er binnenkort zit aan te komen perfect weergeeft. Genieten van het zonnetje zolang het nog kan!
Met zo'n ongelooflijk lekker weertje buiten durven de gedachten al eens af te dwalen naar de ideale tuintafel die we nog steeds niet hebben weten aan te schaffen. En alhoewel ik nu niet echt meer van plan ben om nog veel te beginnen planten, toch kan ik niet anders dan deze Plantable van JAILmake al in onze tuin te dromen. Zoals met alle goede designideeën geen prijskaartje te vinden, dus dat belooft al niet veel goedkoops, maar het idee erachter is simpel en geniaal: de Plantable combineert het kweken en eten van voedsel in één tafel: aan de poten zitten plantenpotten waarin je naar hartelust plantjes kan laten groeien. Of het nu klimplanten of tomaatjes zijn: een beetje tuin en tafel ineen.
Behold: voor het eerst in mijn bloggeschiedenis dacht ik maar eens een rubriekje leven in te blazen. Zotjes!
Wat een opluchting om eens op een modecampagne te stoten waar modellen zich niet gewoon in onmogelijke posities wringen. Het duo achter het Nieuw-Zeelandse merk Twenty-Seven Names noemt zelf hedendaagse kunst als de voornaamste inspiratiebron voor hun collecties. In hun portrettenproject zetten ze modellen naast sobere, getekende portretten. Mooi mooi mooi!
Gisteren mezelf een cadeautje gegund: schattige theekopjesoorringen met kersenprint uit de 'Sunday at Grandma's' collectie van SO ON concept.
Onlangs één van de beste strips gelezen die in lange lange tijd voor mijn ogen gepasseerd is: 'Asterios Polyp' van de Amerikaan David Mazzucchelli. Prachtige tekeningen, wondermooie uitgave, uitstekend scenario, gevoelig, filosofisch, vol grote thema's en tegelijk een gedetailleerde studie van een mensenleven... Alles ineen kortom! Een aanrader van formaat die wat mij betreft een mooi plaatsje in de stripgeschiedenis verdient! Lang geleden dat ik zonder twijfelen nog eens vijf sterren aan een beeldroman toegekend heb. Waarom lees je hier in het review dat ik voor Cutting Edge schreef.
SBTRKT. Geen klinkers te onthouden, maar knoop die medeklinkers in je oren! Het titelloze debuutalbum van SBTRKT heeft zich alvast al hardnekkig rond mijn trommelvliezen vastgeknoopt en ik kan er maar niet genoeg van krijgen: wàt een plààt!


Het ziet er buiten al behoorlijk herfstig uit, dus zullen jullie 't mij niet al te kwalijk nemen dat ik met de herfst/wintercampagne van Miu Miu kom aandraven, nee? Piepjong model in kwestie herkent u mogelijk uit 'True Grit' - jawel, Hailey Steinfeld - geen vanzelfsprekende keuze, maar och ja, moet kunnen. Wat voor mij telt is vooral de retrosfeer die fotograaf Bruce Weber wist vast te leggen en vooral - duh - de kléren.




Blogster Daydream Lily weet me keer op keer naar steengoede fotografen te loodsen. Deze keer bleef ik bij haar post over Lukasz Wierzbowski hangen. Zijn tumblr-pagina SEQUIN COVERED SWANS toont bizarre, bijna magische foto's, vaak omdat hij modellen al eens achter, in, over of op objecten en omgeving weet te fotograferen. Soms freaky, maar vooral fascinerend.

Het mag dan misschien wel geen weer zijn voor tote bags (vraag mij eigenlijk af of er een Nederlandse benaming voor bestaat, indien wel, dan ben ik 'm kwijt), ze doen ons alvast al dromen van zonnigere tijden.
Hier word ik vrolijk van! Uit de collectie die Fred Butler speciaal voor lazy Oaf ontwierp. Een kleurexplosie waar een regenboog jaloers op zou worden.


Hello Sandwich is één van de blogs die ik hondstrouw bezoek, al is het maar om te kunnen proeven van de sfeer van die stad die als topdroomreisje genoteerd staat: Tokyo. Hello Sandwich is de blog van een Australische kunstenares slash grafisch vormgeefster die in Tokyo woont met een voorliefde voor papierkunst en Japan (duh). Ze brengt op een heel persoonlijke manier haar leven daar in beeld. Zo kon je haar ervaring van de aardbeving op de voet volgen, maar vind je ook gegarandeerd terug op haar blog: leuke adresjes, sfeervolle foto's en simpele geniale ideetjes zoals je nagels in 2 verschillende kleuren lakken met behulp van een stukje tape. Lovely!
Oranje is al veelvuldig aanwezig in ons interieur, mede dankzij de vele (oranje) rommelmarktvondsten die we in het verleden maar moeilijk konden laten liggen. Voor wie graag wat meer oranje in zijn interieur wil, is er dit super-doe-het-zelf-idee van - what's in a name - How About Orange: huisraad versieren met oranje tape. Oranjatastisch!